Denizcilik

Böyle yazıları çoğu zaman masa başında değil ama yürürken yazıyorum, tabii kağıda değil. Dün öğlen vakti evden çıkıp Üsküdar sokaklarında 23km kadar yürüdükten sonra tekrar kürkçü dükkanına geri döndüğümde de makale artık hazır gibiydi. Ama önce okuyucuların anlayabileceği bir düzene sokulması ve bilâhare içeriğin birkaç kez yumuşatılması, küfürlerden vesaire arındırılması ve tabii kısaltılması gerekiyordu ama yine de pek kısa olamadı.

Sabah Bodrum yat limanından kayığı çözdüğümüzde yaprak kıpırdamazken, hedefimiz kuzey olduğu için güneybatı ayağını tamamlayıp yarımadayı döndükçe hâkim durumdaki kuvvetli kuzey rüzgârını hissetmeye başladık fakat ilk olarak yolumuzun üstündeki Turgutreis'e uğramak icâb ediyordu. Önceki iki günü sabahın köründen itibaren Gökova körfezinde, gölgesiz açık güverte üzerinde güneş altında tuz ile birlikte kavrularak geçirmemizden mütevellit kızarmış suratlar ve çatlamış dudaklar ile yat limanının yakıt iskelesine bağlandık.

Yarı ölü durumdayken, henüz zamanı hissedemezken, bir kuvvet sırtımdan bastırarak yukarı doğru savurduğunda kulaklarımın algıladığı kısa ama güçlü bir patlama sesiyle birlikte benim için zaman tekrar başladı. Ayaklarımı yere basmaya çalışırken etraftaki sessizliği bozmaya devam eden kuvvetli zangırdamalar hafifçe zayıflayarak da olsa devam ediyordu.

Neredeyim? Bir rüyanın içinde mi? Yaklaşık olarak birinci saniyede az önce üzerinde uyumakta olduğum, vasattaki kamaranın sancak tarafındaki koltuğun üzerine oturdum, içerisi karanlık, ikinci saniye gibi ayağa kalkıp sol tarafımdaki açık kaportaya yöneldim. Gökyüzü siyah.

20 Şubat akşamı fuar merkezinin önündeki tren istasyonunda arkadaşlarla buluştuktan sonra yemek yedik ve Yeşilköy havalimanına yollandık. Önceki birkaç gün boyunca gerçekleşen yoğun kar yağışı sebebiyle ülke çapında yaşanan uçuş zorlukları artık büyük ölçüde azalmış olsa bile bizim tayyarenin kalkışı da geceyarısından sonraya sarkmaktan kurtulamamıştı.

İzmir'e indikten sonra kayığa ulaşmamız da zaman aldı. Biraz uyduktan ve bilâhare ıvır zıvır işleri hallettikten sonra tam öğle vakti Can'la beraber kayığı çözdük, güneye doğru yola çıktık. Hedef Karacasöğüt olmakla birlikte yarı yolda ara verip birkaç gün çalışmak da gerekecekti.

Türkiye Cumhuriyeti Sahil Güvenlik Komutanlığına bağlı gemiler üzerinde kullanılan alametler ve yazılar uzun zamandır kafamı kurcalıyordu. Bu konudaki fikirlerimi yazmayı uzun zamandır düşünüyordum. Sonunda yazmaya karar verdim.

Aslında benim bakış açımdan konu üç ayrı bölümden oluşuyor;

1. Sahil güvenlik vasıtalarındaki alametinin renkleri
2. Sahil güvenlik vasıtalarının üzerindeki yazılar
3. Sahil Güvenlik Komutanlığının genelağ sitesinin dili

Belki konuyu görsel olarak ifade etmek daha kolay ve anlaşılır olabilir. O zaman başlayalım;