İhbarname

İnsanlar doğaları gereği hava soluduklarında ortama bir miktar Karbondioksit (CO₂) salarlar. Bu sebeple içinde insan bulunan kapalı ortamlarda CO₂ yoğunluğu açık havaya göre giderek yükselmeye başlar. Söz konusu yoğunlaşma; ortamın hacmi, içindeki insan sayısı, insanların ve yapmakta oldukları faaliyetlerin nitelikleri, zaman vesaire gibi değişkenlere bağlı olarak farklılıklar gösterir.

Açık hava şartlarındaki CO₂ yoğunluğu ortalama 380ppm civarında kabûl edilebilirken şehir sokaklarında kolayca 500ppm'e kadar yükselebilmektedir. Binaların içinde ise bu değer birkaç bin ppm'ye kadar ulaşabilir.

14 Temmuz 1942, Türk denizciliği açısından önemli bir tarihi ifade etmektedir ki aynı gün içinde Donanmanın yeni denizaltılarından Atılay, Çanakkale Boğazında gerçekleştirilen bir çalışma esnasında kaybolmuş ve daha sonra battığı anlaşılmıştı. Bu olay sonucunda gemide bulunan 38 mürettebatın tamamı hayatını kaybetti.

Diğer taraftan denizaltının tam olarak nasıl battığı konusu hâlâ çözülebilmiş değildir ki ateş nasıl olsa ancak düştüğü yeri yakar temelindeki bu vurdumduymazlık da pek şaşırtıcı sayılmaz.

Herhalde bir sene kadar önceydi, Çin kaynaklı bir donanma teknolojisi toplantısında gerçekleştirilen sunuma ait muhtelif konulardaki bâzı görüntüler ilk kez yayınlandı. Bu belgeler içinde daha farklı ilgi çekici ayrıntılar da mevcut olmakla birlikte şimdilik sadece [Resim.1 ve 2] üzerinde görülenler hakkında kısa bir değerlendirme yapılmaya çalışılacaktır.

Söz konusu belgeler yakın gelecekte Çinin, denizaltılar için Havadan Bağımsız Tahrik (HBT) alanında tamamen yeni bir yola girebileceğinin, görünen ilk işaretleri olması açısından son derece önemli olarak değerlendirilebilir. Tabii belki de başka bir amaçla, sadece böyle bir sahte izlenim oluşturulma ihtimâli de şimdilik tamamen göz ardı edilmez.

Gerek yazılı ve görsel basın, gerekse genelağ üzerindeki haber siteleri, forumlar, sosyal medya vesaire gibi ortamlar ile hiç bir şekilde ilgi ve alâkam olmadığı için doğal olarak buralarda yayınlanan şeyler hakkında da bilgi sahibi değilim. Fakat yine de arkadaşların zaman zaman dayanamayıp gönderdiği birtakım havâdisler ile temas etmekten de kurtulamıyorum ;)

İşte, dün bir ziyaretçiden gelen ve geçenlerde yayınlanan 3B yazıcı teknolojisi ile üretilen ilk gemi pervaneleri hakkındaki kısa yazı ile ilgili bir eksikliği(!) gidermek niyetiyle gönderilen eposta vasıtasıyla [1] ve [2]'de belirtilen içerik ile de karşılaşmış oldum.

Haziran 2018 itibarı ile İsrail Donanmasının yeni bir torpili [Resim.1] hizmete aldığı yönünde haberler [1], [2] yayınlanmıştı. Üzerinden biraz zaman geçmiş olsa da durum itibarı ile bizi de yakından ilgilendiren bu havadisin ayrıntılarını ele almaya ancak sıra geldi.

Aslına bakılırsa açıklanan veriler son derece kısıtlı olduğundan keskin hatları olan bir değerlendirme yapabilmek pek mümkün değil. Yine de eldeki bilgi kırıntıları ile belki bir miktar sonuç elde edebilmek söz konusu olabilir.

Savunma sanayiinin mevcut durumunu değerlendirirken yapılan en dikkât çekici hatanın; ince ayrıntılarına kadar ayrı ayrı ve titizlikle değerlendirilmesi ve tartışılması gereken pek çok hususun tamamının tek bir kutuya konup, toptan şöyledir veya böyledir diyerek işin içinden çıkmak eğilimi olduğu söylenebilir ki bu sebeple bütün izler birbirine karışmakta ve doğru istikâmet de anlaşılamamaktadır. Acaba dünya üzerinde kavramların böylesine birbirine karıştırıldığı ikinci bir memleket daha var mıdır?

Bilhassa ülkedeki medya adı verilen karanlık mekanizmanın şu veya bu tarafına değil mutlak olarak tamamına, düzen kurulduğu günden beri, hâkim durumda olan Batının bu doğrultuda ustaca gerçekleştiregeldiği toplum mühendisliği çalışmaları ile kamuoyunda böyle bir eğilim yerleşmiş olması ve çoğunluğun, itidâl üzere olmak gerekirken dâima kutuplarda dolanmayı tercih etmesi de bu etken sebebiyle maalesef şaşırtıcı değildir.

Japonya, hâlen sürmekte olan denizaltı inşa faaliyetinin ilk fiili adımını 31 Mart 2005 tarihinde sınıfa ismini veren ilk vasıta olan ve türkçe'de mavi ejderha anlamına gelen Sōryū adlı aracı kızağa koyarak [Çizelge.1] atmıştı. Toplam oniki adedi kapsaması beklenen inşa programında uluslararası siyaset dâhil bâzı etkiler neticesinde geçtiğimiz birkaç sene içinde önemli değişiklikler de meydana geldi.

Ölçülebilir teknik veriler açısından alman Tip212A'nın biraz önünde ve diğer bütün mevcut konvansiyonel denizaltı tasarımlarının açık ara ilerisinde bir araç olarak kabûl edilebilecek olan temel Sōryū Sınıfı, 6 Kasım 2017'de denize inen ve tahminî olarak 5 Mart 2019 civarında japon donanmasına teslim edilmesi beklenen Shōryū [Resim.1] adlı onuncu denizaltı ile son bulacak.

2014 civarında ABD kökenli General Electric (GE) Fransız işletmesi Alstom'un Enerji/Türbin bölümünü 17milyar $ bedel ile satın aldı. GE bu alım için kendisi gibi Alstom'a tâlip olan Siemens ve Mitsubishi ile çekişmiş ve ilk teklif olan 13milyar $ Fransız hükümeti tarafından reddedilmişti.

İkinci Dünya Savaşı sonrasından çıkartılan kanunlar sebebiyle böyle bir uluslararası satışın yapılabilmesi doğrudan Fransız devletinin iznine tâbiydi. Nihayetinde o günkü hükümetin de nihâi onayı vermesiyle birlikte satış gerçekleşti. O günler için bu satış benzerlerine rastlanabilen türde bir ticâri faaliyet gibi değerlendirilmiş, dünya genelinde pek de fazla dikkât çekmemişti.

Önceki sürümden hemen hemen bir yıl sonra, tam olarak bir hafta önce SU2'nin yeni sürümü yayınlandı. Açık-kaynak camiasına katıldığı günden itibaren düzenli bir gelişme gösteren bir Hesaplamalı Akışkan Dinamiği (HAD) yazılımı olan SU2'nin bu yeni sürümü ile birlikte geliştiriciler ve kullanıcılar açısından kritik kütleye ulaştığı da söylenebilir.

Bu sebeple önümüzdeki dönemde projenin yüksek bir ivme ile gelişimi sürdüreceği tahmin edilebilir. Stanford Üniversitesi tarafından başlatılan çalışmaya yakın dönemde Hollanda, İngiltere ve İtalya'daki önemli teknik üniversiteler tarafından da akademik temelli destek verilmeye başlanması bu konudaki beklentileri oldukça ileri seviye taşımıştır.

Ekim 2017 itibarı ile [X] kuyruk düzenine sahip Tip212A sınıfı U35 denizaltısı Norveç sularında gerçekleştirilmekte olan seyir tecrübesi esnasında, sebebi tam olarak açıklanmasa da muhtemelen kıçını deniz tabanına çarpıp sancak alt dümenini kaybedince [Resim.2] seyir yapabilir durumdaki son alman denizaltısı da hizmet dışı kalmış oldu.

2013 sonlarında bir diğer alman denizaltısı olan U31 de muhteviyatı tam olarak bilinmeyen ve İngiltere kıyıları açıklarında gerçekleşen ciddi bir kaza sonucunda hizmet dışı kalmış ve dört sene kadar süren zorlu bir tamirât sürecinden sonra Ekim 2017'de ancak tekrar denize indirilebilmişti fakat çalışmalar henüz tamamlanmadığı için U31 de yeniden hizmete alınabilmiş değildir.

SSCB'nin son döneminde, 1983 civarında geliştirilmesine başlanan P-800 (3M55) Oniks, suüstü hedeflerine karşı kullanılmak üzere tasarlanmış orta menzilli bir süpersonik güdümlü mermidir. Daha sonra Rus donanması yanında, kısıtlanmış ihraç sürümü olan Yakhont adlı türeviyle Endonezya, Vietnam ve Suriye tarafından da tedarik edilmiştir.

Yakhont'un en büyük müşterisi ise bilindiği gibi Hindistan olmuştur. 1998'de iki ülke arasında imzalanan anlaşma ile birlikte füzenin özelleştirilmiş bir sürümünün, Rus lisansı ve Hindistan tarafından sağlanacak bir miktar yerli katkı ile birlikte BrahMos adı altında Hindistan'da üretilmesi yönünde çalışmalar başlatılmıştı.

İngiliz donanması, tarihinin en büyük savaş gemisi olan Queen Elizabeth uçak gemisini iki hafta kadar önce teslim aldı. Sadece İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemi göz önüne alınırsa, bu geminin işaret ettikleriyle birlikte, İngilterenin Dünya çapındaki siyasetini belirgin bir şekilde değiştirmekte olduğu ve haliyle bu durumun bizi de kaçınılmaz olarak etkileyeceği vesaire söylenebilir.

Bununla birlikte, yazının içeriği böyle bir konu veya bu gemi hakkında olmayacak. Birkaç gün önce başka bir hususla ilgilenirken, söz konusu geminin bu ayın ilk haftasında gerçekleşen donanmaya teslim töreni vidyosuna rast geldim. Biraz izledikten sonra sahip olduğu bazı ayrıntılar sebebiyle de bu tür bir içerik hâsıl oldu.